08.01.24

Z podsumowaniami jest tak, że trzeba je umiejętnie wcześniej napisać, bo jak się je opublikuje trochę później, to wszyscy zaczną na ich widok przewracać oczami. Nic dziwnego, skoro w ciągu ostatnich kilku dni przeczytali ich około siedemnastu tysięcy.

Niemniej wybaczcie, ja też jeszcze sobie pozwolę. Takie podsumowania pomagają w głowie niektóre szufladki pozamykać. A jak człowiek ma tak wszystko pootwierane, to potem ze szwankującym błędnikiem po świecie chodzi.

***

W roku 2023 udało mi się zaistnieć muzycznie w każdym z moich muzycznych światów. Riverside wydało album „ID.Entity” i zagrało milion koncertów na całym świecie, Lunatic Soul pojawiło się gościnnie na nowej płycie „Music Inspired by Slavs” w utworze „Swaróg”, a moja solowa odsłona w wersji elektronicznej doczekała się kolejnego, czwartego albumu – „AFR AI D”. Rok zacząłem więc od płyty, której tytuł zaczyna się od liter „ID” a skończyłem płytą, której tytuł kończy się literami „ID”.

Nie zaplanowałem tego świadomie. Zaplanowała to moja podświadomość, co nie ukrywam trochę mnie nawet przeraziło. Być może skazany już jestem na tego typu symbolikę we wszystkim czego się tknę, a może po prostu już inaczej nie umiem.

Riversajdowe „ID.Entity” miało być płytą przede wszystkim zgodną z obecną koncertową tożsamością zespołu. Takie też miały być i najnowsze koncerty. Tzw. „jaśniejsza” i bardziej „kolorowa” odsłona z pewnością wprawiła niejednych w lekką konsternację, niemniej dla mnie, jako producenta albumu, najważniejsze było zrobienie małego kółka i raczej stylistyczne podsumowanie naszej dwudziestoletniej działalności (skoro tytuł płyty to „tożsamość”) niż próbę przekroczenia nieznanych muzycznych granic. Oczywiście skoro „rzeka = ciągłe zmiany”, to i tym razem musieliśmy wyskoczyć z czymś dziwnym. I tak po np. hardrockowym „Celebrity Touch”, czy kowbojskim „Wasteland”, przyszła pora na ejtisowe „Friend or Foe?”. Jedni się za to obrazili, dla innych był to najlepszy moment naszych koncertów. Cóż. Że pozwolę sobie zacytować mojego szanownego przyjaciela – „Żyćko – wszystkim nie dogodzisz!”

A propos koncertów – tych w 2023 zagraliśmy dosyć sporo. I małych kameralnych i tych dużych z laserami. Ciągłe życie w trasie zmusiło mnie wręcz do rozpoczęcia trasowego dziennika, którego to dosyć brutalnie nie dokończyłem przez promocję solowej płyty, ale z pewnością jeszcze do niego powrócę. W końcu „ID.Entity Tour” będzie się jeszcze ciągnęło do końca lata 2024.

***

Różnica między płytami „ID. Entity” i „AFR AI D” jest taka, że pod względem kompozytorsko – koncepcyjnym jedna powstawała przez rok a druga przez miesiąc. Przyznaję, że tę drugą traktuję bardziej jako instrumentalny suplement do dyskursu o „współczesnych czasach”, który zacząłem już na „ID.Entity”. Niemniej cholernie mi miło, że sporej części osób płyta „AFR AI D” przypadła do gustu. Przekonałem się o tym podczas listopadowych spotkań autorskich. W ogóle te spotkania, to był bardzo dobry pomysł. Sprawdziły się zarówno przy promocji płyty Riverside w kinach Helios, jak i solowej. Dużo dobrej energii od Was biło. Jeszcze raz dziękuję za waszą obecność i wszystkie rozmowy po.

***

Jeśli chodzi o popkulturę, którą co roku niezwykle nasiąkam, to muzyki słuchałem więcej niż kiedykolwiek wcześniej. Nie będę jednak pisał żadnych list. Wspomnę jednak, że – jak nigdy – najwięcej w 2023 słuchałem płyt polskich wykonawców. Zwłaszcza klasyki polskiego rocka. Z nowości niezwykle urzekł mnie „Gipsowy…” od Lecha, „Duchy” od Hani, i przegęsty mrok na P3 zespołu Próchno. (Bartosz, wciąż mam lęki jak tego słucham). Z seriali zarządzilła u mnie „Sukcesja”, „The Bear”, „Barry” i „Beef”. Dodatkowo huknęliśmy jeszcze z Agą wszystkie sezony jednego z wielkich serialowych klasyków, czyli „Mad Men” a na koniec z całą rodziną „1883”. „Scoachowałem” się więc satyrą na Amerykę i jej historią aż po samego tinitusa. Patriotycznie przyklaskuję zaś twórcom „1670”, bo dawno nie było polskiego serialu, który wywołałby taką dyskusję na temat, z czego się u nas śmiać wypada, a z czego nie. Z gier nadrobiłem w końcu „NieR Automatę”, serię „Dishonoured” i „No Man’s Sky”. Zrobiłem też kolejne platynowe kółko w Skyrim, a zakończyłem sieczką w najnowsze „God of War”. Z książek nadrobiłem trochę beletrystyki Twardocha i Małeckiego oraz kilkanaście popularno naukowych. Z filmów – zachwyciłem kampanią reklamową „Barbieheinmera”, japońską Godzillą i oczywiście polskimi „Chłopami”, bo już zapomniałem jaka to dobra historia jest.

Swoją drogą moda na chłopów i słowiańszczyznę osiągnęła w naszym kraju chyba maksymalny peak. W kinie Boryna i Jagna jak malowani. Przy łóżku na szafce nocnej „Ludowa Historia Polski” Leszczyńskiego i „Chłopki” Kuciel-Frydryszak, a na słuchawkach nowe Furie i Wije. U mnie zaś w 2023 pojawił się gościnny udział na płycie „Music Inspired by Slavs”. Płycie, która – co by nie mówić – o polską słowiańczyznę też trochę zahaczyła  Doprawdy zabawnie było obserwować jak Ci, którzy na tym albumie spodziewali się słowiańskiej Wardruny, a dostali „The best of inspiracje z całego świata”, podnieśli rwetes, złapali za naszyjniki ze Swarzycą i zakrzyknęli „zdrada!”. Oczywiście pozwoliłem sobie na „Music Inspired by Slavs” wystąpić pod szyldem Lunatic Soul, żeby muzycznie to jakieś spójne było. Pominę jednak fakt, że utwór „Swaróg” śpiewany był po angielsku, bo mi się zaraz husaria obrazi.

***

No i płynnie przechodząc do Lunatic Soul uprzejmie donoszę, że w 2024 głównie temu projektowi poświęcę teraz swój twórczy czas. Wespół z kolejnymi koncertami Riverside, które to rozpisane mamy już do września, czuję, że będzie to kolejny intensywny rok. Riverside za chwil parę leci na trasę po Ameryce Łacińskiej, potem zahacza o Europę, a na koniec zagra letnie festiwale. Między tym wszystkim spróbuję więc nagrać ósmego LS-a, który zapowiada się na naprawdę duży i podsumowujący całą tę moją lunatikową przygodę album. Niebawem wrzucę coś ze studia, a później i z riversajdowych przygotowań do kolejnych koncertów.

Miejcie w tym 2024 dużo siły i wytrwałości. Życzę Wam zdrowia i dystansu do wszystkich idiotów i podżegaczy. Życzę Wam spokoju i dużej dawki empatii ze strony Waszych najbliższych, bo jest to zwyczajnie zaraźliwe. Otaczajcie się dobrymi ludźmi i nie dajcie się zwariować. Słuchajcie dużo dobrej muzyki, oglądajcie i czytajcie inspirujące historie. I niech Wam się wiedzie jak najlepiej.

M